Nazywam się Kasia Zabłocka-Slowińska i jestem psychodietetyczką.

Wspieram kobiety i nastolatki w budowaniu zdrowej relacji z jedzeniem i z ciałem. Specjalizuję się w budowaniu prawidłowych nawyków żywieniowych u osób z zaburzeniami odżywiania i otyłością. 

Moja droga do tego miejsca zawodowego wiodła mnie przez wiele różnych doświadczeń. Od zawsze kochałam naukę. Gdy byłam nastolatką, czytałam biografię Marii Skłodowskiej Curie i chciałam być jak ona 😉. Marzenie o byciu naukowczynią zrealizowałam pracując naukowo na Uniwersytecie Medycznym, na którym uzyskałam tytuł doktora, a następnie doktora habilitowanego.  Jednocześnie od zawsze pasjonowała mnie psychologia. Był nawet czas, gdy rozważałam jej studiowanie… 

Splot różnych okoliczności spowodował, że kilka lat temu odkryłam psychodietetykę. Poznawałam jej niuanse pod okiem dr Ani Januszewicz, która pokazała mi w psychodietetyce to, co kocham w pracy najbardziej – interdyscyplinarność i współpracę. 

Od tego czasu zanurzałam się w psychologiczne aspekty żywienia. Ukończyłam Staż Psychodietetyczny w Instytucie Psychodietetyki, kursy m.in. Psychodietetyka w pigułce, Jak pracować z pacjentem z zaburzeniami odżywiania w Instytucie Psychodietetyki oraz  Podstawy Dialogu Motywującego kończąc kurs u Magdy Dolskiej Topor. 

W swojej pracy zawodowej łączę wiedzę z zakresu dietetyki klinicznej, psychodietetyki oraz farmakologii. Jednak to co dla mnie najważniejsze to empatyczne wspieranie w wyborze optymalnych wyborów dotyczących jedzenia. 

Drogowskazem, króry wytycza kierunek mojego postępowania w pracy psychodietetycznej jest Evidence – Based Medicine. Zgodnie z EBM  kieruję się wiedzą naukową, moim osobistym doświadczeniem zawodowym ale przede wszystkim Twoimi wartościami, preferencjami i wyborami. To Ty podejmujesz decyzje w zakresie istotnych dla Ciebie zmian. Ja idę w tym z Tobą ramię w ramię, pomagając Ci dokonać najlepszego wyboru dla Ciebie. 

Interesuje mnie nie tylko psychologia żywienia. Fascynuje mnie perspektywa Brene Brown dotycząca wstydu, odwagi i empatii. Pochłaniam podcasty Sabiny Sadeckiej dotyczące traumy, a także sięgam po pozycje Kirsten Neff, która pięknie pisze o samowspółczuciu. 

Wierzę ogromnie, że każdy z nas ma w sobie potencjał do pełnego rozwoju. Nie potrzebujemy korekty, potrzebujemy usłyszeć głos akceptacji. Na początku ja jestem tym głosem, ale w mojej pracy z Tobą dążę do tego, aby ten wewnętrzny głos wybrzmiał w Tobie.